Yaa, çok peşimden geliyor bu kadın ya..
Zilli aşağı, Zilli
yukarı, Zilli neredesin?
Nerede olacağım, şu hani ütüleyeceğim diye temiz
çamaşırları üst üste istiflemiştin ya, hah işte orası yumuşak, güzel de
kokuyor. Uyuyordum orada.. Ne oldu ki?
Zilli yapma, Zilli etme...
Niye yani nedir
derdi, anlamıyorum ki ; onlar sofraya oturmadan, ben kontrol ediyorum masadaki yemekleri , fena mı? Hem belki
ilginç bişi bulurum... Bir de her şey yerli yerinde mi bakalım? Yerini beğenmediğim, hop aşağı..
Ay ay, çok kızıyor bazen.Yok, daha fazla zorlamayayım ben bunu, yazık.. Sonuçta annem o
benim. Mamayı da o veriyor, hatırlatırım.
Çoook tatlıııı, di miiiii?
Pardon.
Kedinin kanatlısı olmaz. Ben bulsam kuşu yerdim; bu yiyememiş. Annemin ısrarıyla koyduk bu resmi buraya; yoksa benim işim olmaz.
